Czy zaburzenia erekcji to w obecnych czasach częsty problem wśród mężczyzn?

Częsty. Można przyjąć, że dotyczy jednego na 8-10 dorosłych mężczyzn. To około 300 milionów osób na całym świecie. Wśród mężczyzn w starszej grupie wiekowej dominującą przyczyną problemów z erekcją są współistniejące choroby przewlekłe, szczególnie te dotyczące układu sercowo-naczyniowego. Natomiast w młodszej grupie wiekowej dominującymi przyczynami są lęk, nadmiernie zadaniowe podejście do aktywności seksualnej, brak wystarczającej wiedzy na temat seksualności i pozytywnych wzorców relacji.

Zaburzenia erekcji są dysfunkcją, która wywołuje frustrację, wstyd, poczucie niższej wartości i unikanie nawiązywania kontaktów seksualnych. Wśród mężczyzn, którzy zgłaszają się do mnie po pomoc w związku z problemami seksualnymi, dominują Ci, którzy doświadczają zaburzeń erekcji. Cierpi na tym często związek, ponieważ partnerki lub partnerzy obwiniają siebie, czują się mniej atrakcyjni lub podejrzewają, że mężczyzna nawiązał romans i nie jest już zainteresowany relacją.

Z czego wynika ten problem?

Przyczyny mogą być złożone. Wśród starszych mężczyzn dominują choroby wpływające na przebieg reakcji seksualnych takie jak: zaburzenia krążenia, cukrzyca, zaburzenia hormonalne lub neurologiczne. Warto podkreślić, że problemy z erekcją mogą występować już stosunkowo wcześnie w trakcie rozwoju chorób sercowo-naczyniowych. To istotna informacja, gdyż problemy ze wzwodem mogą być jednym z pierwszych sygnałów jeszcze nie rozpoznanej choroby układowej, która kilka lat później może doprowadzić do zawału mięśnia sercowego lub udaru mózgu. W takiej sytuacji wczesne podjęcie diagnostyki i leczenia ma nieocenione znaczenie dla przyszłej sytuacji zdrowotnej mężczyzny.

Wracając do przyczyn – problemy z erekcją mogą wystąpić po zabiegach operacyjnych przeprowadzanych w obrębie miednicy i krocza. Klasycznym przykładem jest zabieg usunięcia gruczołu krokowego (prostaty) wykonywany zwykle z przyczyn onkologicznych (rak prostaty). Zaburzenia seksualne mogą być efektem ubocznym leków stosowanych w terapii nadciśnienia tętniczego, zaburzeń rytmu serca, nowotworów, depresji i wielu innych chorób. Duże znaczenie mają także czynniki psychologiczne, w szczególności lęk przed podejmowaniem kontaktów seksualnych, niesprawdzeniem się w roli kochanka, nadmierne koncentrowanie się na swoich reakcjach seksualnych zamiast doświadczaniu przyjemności ze zbliżenia, czy też konflikty w relacjach partnerskich. Nawet gdy dysfunkcja seksualna spowodowana jest chorobą przewlekłą, czynniki psychologiczne odgrywają istotną rolę w nasilaniu i utrwalaniu zaburzeń

Jakie są możliwości leczenia zaburzeń erekcji?

Współczesna seksuologia dysponuje wieloma metodami leczenia tych zaburzeń. Najczęściej stosowane są leki doustne przyjmowane krótko przed stosunkiem lub w sposób regularny, jak robi się to w leczeniu wielu chorób przewlekłych. Alternatywą, stosowaną zwykle w razie braku skuteczności pierwszego rozwiązania, są preparaty podawane w zastrzykach do prącia lub wprowadzane w postaci kremu lub żelu do cewki moczowej.

Leczenie operacyjne przeznaczone jest dla wąskiej grupy chorych, zwykle tych, u których wszystkie inne metody zawodzą lub przyczyną są nieprawidłowości anatomiczne. Natomiast w sytuacjach, gdy u podłoża zaburzeń erekcji leżą mechanizmy psychologiczne lub relacyjne, postępowaniem z wyboru jest psychoterapia a farmakoterapia może mieć znaczenie pomocnicze. Istotne znaczenie ma dieta, aktywność fizyczna oraz odpowiednie dostosowanie leczenia. Ważne jest to, żeby nie zwlekać z podjęciem leczenia, bo nieudane doświadczenia seksualne często rodzą frustrację, lęk oraz problemy w relacjach partnerskich.