Pamiętajmy o suplementacji magnezu

Dr n. med. Magdalena Cubała-Kucharska

Prekursorka w szerzeniu wiedzy o osi jelitowo-mózgowej, międzynarodowy ekspert, autorka ebooków, szkoleń na temat zdrowia oraz książek w tym bestselleru „Jelitowa rewolucja”. Założycielka Instytut Arcana.

Magnez to minerał o kolosalnym znaczeniu dla działania układu nerwowego. Jak się okazuje, sprawdza się też m.in. w zapobieganiu osteoporozie. Czym kierować się, suplementując magnez?

Jaką rolę w organizmie odgrywa magnez i jakie jest zapotrzebowanie dla osób prowadzących aktywny tryb życia?

To minerał, od którego zależy ponad 600 szlaków enzymatycznych. Ma on znaczenie przede wszystkim dla funkcji nerwowo-mięśniowych. Bierze też udział w syntezie materiału genetycznego i białek, ma wpływ na metabolizm glukozy i wykazuje znaczenie w zapobieganiu osteoporozie Podstawowe zapotrzebowanie na magnez to około 350 mg dla mężczyzn i około 265 dla kobiet. Najnowsze wytyczne mówią jednak odpowiednio o 420 mg i 320 mg.

Jakie są objawy niedoboru magnezu?

Pierwszym takim objawem są niepożądane skurcze ciała, które mogą się różnie manifestować. Czasem będą to np. bolesne skurcze łydek, a niekiedy może to być nawet tężyczka, czyli mimowolne drgania twarzy czy rąk. Jedynym sposobem leczenia jest suplementacja magnezu w wysokich dawkach. Co ciekawe, niedobór magnezu objawiać się może także przez wzrost ciśnienia krwi, stąd bardzo przy nadciśnieniu trzeba kontrolować wysycenie tym pierwiastkiem. Warto też wspomnieć, że magnez niestety bardzo łatwo się wypłukuje z organizmu. Tracimy go zwłaszcza podczas stresu, ale i wskutek przyjmowania kofeiny.

Jakie są najlepsze praktyki dotyczące przyjmowania magnezu, aby maksymalizować jego korzyści zdrowotne?

Przede wszystkim trzeba być świadomym tego, że magnez występuje w różnych formach. Najlepiej przyswajalne są te, w których jest on związkiem chelatowym, związanym z aminokwasem lub organicznym, np. cytrynian magnezu. Z kolei tlenek czy siarczan magnezu nie wchłania się w ogóle, za to powoduje przeczyszczenie. Magnez łatwiej się przyswaja z witaminą B6, warto więc przyjmować je razem. Jeśli stosujemy go w celu zapobiegania osteoporozie, to zażywajmy go razem z wapniem. Stosunek wapnia do magnezu powinien wynosić 2:1.

Rośnie liczba zakażeń HIV w Polsce. Pomimo bezpłatnego leczenia, które gwarantuje niezaburzone życie, wiele osób w obawie przed stygmatyzacją wypiera diagnozę.

Prof. dr hab. Justyna Kowalska

Klinika Chorób Zakaźnych dla Dorosłych, Warszawski Uniwersytet Medyczny

Jak przedstawiają się najnowsze dane dotyczące zakażenia HIV?

Sytuacja jest stabilnie zła, co oznacza, że co roku odnotowuje się około 2 tys. nowych przypadków zakażenia. Są to zwykle osoby młode, w wieku rozrodczym, wchodzącym w życie zawodowe. Wśród wszystkich chorych, których mamy w Polsce około 26 tys., dominującą grupą są mężczyźni – kobiety stanowią 10 proc. nowo rozpoznanych przypadków. Niestety sytuacja w związku z zakażeniem od lat nie ulega poprawie, co specjaliści postrzegają jako efekt braku szeroko zakrojonych działań profilaktycznych, a przede wszystkim braku odpowiedniej świadomości względem ryzykownych sytuacji i tym samym rzadkiego wykonywania testów wśród osób potencjalnie narażonych.

Czy wszyscy są jednakowo narażeni na zakażenie HIV? Czy do zakażenia dochodzi częściej u kobiet i podczas kontaktów heteroseksualnych?

Każdy, kto miał przynajmniej jedno zachowanie ryzykowne, nie może wykluczyć zakażenia HIV. Należy również podkreślić, że w rozumieniu medycznym oznacza ono kontakt seksualny z osobą, która nie była przebadana i bez zabezpieczenia. Przy czym trzeba zdawać sobie sprawę, że np. substancje psychoaktywne czy alkohol często prowadzą do sytuacji ryzykownych, zmniejszając percepcję ryzyka i sprawiając, że jesteśmy bardziej odważni i mniej świadomie podejmujemy decyzje. Znacząca jest również forma kontaktu seksualnego (w kontaktach waginalnych ryzyko zakażenia jest małe, z kolei w kontaktach analnych – wyższe) oraz ich częstotliwość, co oznacza, że ryzyko jest wysokie, gdy duża jest częstotliwość kontaktów z licznymi partnerami, którzy także mieli wielu partnerów. Można również zauważyć, że w przypadku kontaktów heteroseksualnych bardziej narażone są kobiety niż mężczyźni, co ma związek m.in. z ich anatomią oraz uwarunkowaniami psychologicznymi. Przy czym ostatecznie ryzyko zakażenia HIV występuje u każdego, kto ma za sobą sytuacje ryzykowne.

W jaki sposób dochodzi do zakażenia HIV i jak je rozpoznać?

Zakażenie HIV przenosi się przede wszystkim drogą kontaktów seksualnych, bardzo rzadko również drogą krwi. Aby sprawdzić, czy doszło do zakażenia, wystarczy wykonać test, którego wynik jest dostępny po 15 minutach. Niestety, nadal zarówno wśród mężczyzn, jak i kobiet nie ma dostatecznej edukacji w tym zakresie, dlatego też do rozpoznania dochodzi późno. Ponadto bardzo często funkcjonują w przestrzeni błędne przekonania i nierzadko osoby myślą, że ich to nie dotyczy, bo np. nie należą do grupy ludzi, która zwykle kojarzona jest z zakażeniem HIV. A chciałabym jeszcze raz podkreślić, że każdy może być narażony na to zakażenie, dlatego warto wykonać test przy okazji standardowych badań profilaktycznych.

A gdy wynik testu jest pozytywny, co dzieje się dalej? Jak wygląda leczenie?

Leczenie jest bezpłatne i trwa do końca życia, należy jednak podkreślić, że chory, u którego wcześnie wykryto zakażenie HIV i wdrożono terapie, ma taki sam okres przeżycia, jak osoba zdrowa. Co ważne, osoby chore, które wdrożą leczenie, mogą prowadzić niezaburzone życie. Ponadto leki mają niską toksyczność, dlatego terapię można stosować w okresie poczęcia i ciąży. Co ważne, chorujące kobiety w trakcie leczenia mogą w naturalny sposób mieć relacje intymne z partnerem, w naturalny sposób zajść w ciążę, rodzić siłami natury, a ich dziecko nie będzie zakażone wirusem HIV.