Skip to main content
Home » Immunologia » Dieta i ruch najlepszym sposobem na poprawę odporności
Immunologia

Dieta i ruch najlepszym sposobem na poprawę odporności

Dr hab. n. med. Wojciech Feleszko

Warszawski Uniwersytet Medyczny

Warto przeciwdziałać możliwemu zakażeniu korzystając ze szczepień. Osoby z przewlekłymi chorobami i osłabionym systemem immunologicznym powinny regularnie poddawać się kontroli lekarskiej.


Jakie działania należy podjąć, aby zminimalizować ryzyko zakażenia chorobami w okresie zimowym?

Przede wszystkim powinno się ograniczać ryzyko nabawienia się infekcji od innych osób. W sezonie chorobowym należy szczególnie przestrzegać podstaw higieny – często myć dłonie, dezynfekować przedmioty wspólnego użytku oraz przebywać w masce w zatłoczonych miejscach, a najlepiej Unikać kontaktu z innymi, potencjalnie zarażonymi osobami. To najprostszy i najskuteczniejszy sposób zapobiegania rozprzestrzenianiu się chorób.

Jak aktualnie wygląda sytuacja pod kątem występowania infekcji w Polsce?

Wedle stanu na grudzień – a sytuacja jest dynamiczna i druga cześć sezonu zimowego może wyglądać zupełnie inaczej – ten sezon zapowiada się dość typowo. Mamy już bardzo dużo osób zakażonych wirusem grypy, bakterią mykoplazmy i wirusem RSV, powodującym zapalenie oskrzelików u dzieci. Odnotowujemy też zakażenia adenowirusami, objawiające się zapaleniem spojówek. Dwa poprzednie lata były inne gdyż miałó miejsce wyrównywanie tzw. długu immunologicznego po pandemii

W jaki sposób można skutecznie wspierać układ odpornościowy w okresach zwiększonej podatności na infekcje, takich jak podczas antybiotykoterapii czy rekonwalescencji po chorobie?

Niestety medycyna wciąż nie stworzyła jednego, genialnego leku, który przeciwdziałałby wszystkim zakażeniom. Musimy zatem stosować tradycyjne metody wzmacniania organizmu – z jednej strony ograniczać złe nawyki żywieniowe czy używki, a z drugiej strony zadbać o odpowiedni sen i aktywność fizyczną. Kluczowe jest, aby w odpowiedniej formie utrzymywać układ oddechowy. Można też wspomagać się witaminą D, której organizm domaga się szczególnie w okresie jesienno-zimowym. Dla osób, u których lekarz stwierdził taką konieczność stosuje się leki immunostymulujące tzw. lizaty bakteryjne.

Jakie badania profilaktyczne są rekomendowane, aby wcześnie wykrywać ryzyko infekcji lub osłabienia odporności?

Profilaktyka w przypadku infekcji nie jest możliwa, bo nie da się wykryć z wyprzedzeniem każdego zakażenia wirusowego. Natomiast można, a nawet trzeba, przeciwdziałać możliwemu zakażeniu. Warto w tym zakresie korzystać ze szczepień, szczególnie przeciwko sezonowym drobnoustrojom. Osoby z przewlekłymi chorobami – ze względu na osłabiony system immunologiczny – powinny regularnie, raz w roku, poddawać się kontroli lekarskiej. Należy regularni wykonywać badania krwi, np. morfologię. Część pacjentów wykonuje też diagnostykę mikrobiologiczną, by poznać swoją florę bakteryjną, z czego jednak niewiele wynika, gdyż nie istnieją interwencje mogące popraiwić odporność tą drogą. Mikrobiota kształtuje się w pierwszych 2-3 latach życia, jej modyfikacja na późniejszym etapie nie wchodzi już w rachubę. Wiemy, że flora bakteryjna stymuluje odporność, ale na dobrą sprawę nie wiemy, jak ją poprawiać.

Czy widać zmiany w świadomości społecznej na temat profilaktyki zdrowia, a szczególnie ochrony przed chorobami zakaźnymi?

Niestety dużych zmian w zachowaniu profilaktycznym pacjentów nie widzę. Covid pobudził temat szczepionek, przypomniał społeczeństwu o tej formie profilaktyki, natomiast obecnie nie odnotowuję zwiększonego zainteresowania szczepieniami, mimo że zaczął się sezon infekcji i grypy.

Next article
Home » Immunologia » Dieta i ruch najlepszym sposobem na poprawę odporności
immunologia

Czy wszyscy są jednakowo narażeni na zakażenie HIV?

Rośnie liczba zakażeń HIV w Polsce. Pomimo bezpłatnego leczenia, które gwarantuje niezaburzone życie, wiele osób w obawie przed stygmatyzacją wypiera diagnozę.

Prof. dr hab. Justyna Kowalska

Klinika Chorób Zakaźnych dla Dorosłych, Warszawski Uniwersytet Medyczny

Jak przedstawiają się najnowsze dane dotyczące zakażenia HIV?

Sytuacja jest stabilnie zła, co oznacza, że co roku odnotowuje się około 2 tys. nowych przypadków zakażenia. Są to zwykle osoby młode, w wieku rozrodczym, wchodzącym w życie zawodowe. Wśród wszystkich chorych, których mamy w Polsce około 26 tys., dominującą grupą są mężczyźni – kobiety stanowią 10 proc. nowo rozpoznanych przypadków. Niestety sytuacja w związku z zakażeniem od lat nie ulega poprawie, co specjaliści postrzegają jako efekt braku szeroko zakrojonych działań profilaktycznych, a przede wszystkim braku odpowiedniej świadomości względem ryzykownych sytuacji i tym samym rzadkiego wykonywania testów wśród osób potencjalnie narażonych.

Czy wszyscy są jednakowo narażeni na zakażenie HIV? Czy do zakażenia dochodzi częściej u kobiet i podczas kontaktów heteroseksualnych?

Każdy, kto miał przynajmniej jedno zachowanie ryzykowne, nie może wykluczyć zakażenia HIV. Należy również podkreślić, że w rozumieniu medycznym oznacza ono kontakt seksualny z osobą, która nie była przebadana i bez zabezpieczenia. Przy czym trzeba zdawać sobie sprawę, że np. substancje psychoaktywne czy alkohol często prowadzą do sytuacji ryzykownych, zmniejszając percepcję ryzyka i sprawiając, że jesteśmy bardziej odważni i mniej świadomie podejmujemy decyzje. Znacząca jest również forma kontaktu seksualnego (w kontaktach waginalnych ryzyko zakażenia jest małe, z kolei w kontaktach analnych – wyższe) oraz ich częstotliwość, co oznacza, że ryzyko jest wysokie, gdy duża jest częstotliwość kontaktów z licznymi partnerami, którzy także mieli wielu partnerów. Można również zauważyć, że w przypadku kontaktów heteroseksualnych bardziej narażone są kobiety niż mężczyźni, co ma związek m.in. z ich anatomią oraz uwarunkowaniami psychologicznymi. Przy czym ostatecznie ryzyko zakażenia HIV występuje u każdego, kto ma za sobą sytuacje ryzykowne.

W jaki sposób dochodzi do zakażenia HIV i jak je rozpoznać?

Zakażenie HIV przenosi się przede wszystkim drogą kontaktów seksualnych, bardzo rzadko również drogą krwi. Aby sprawdzić, czy doszło do zakażenia, wystarczy wykonać test, którego wynik jest dostępny po 15 minutach. Niestety, nadal zarówno wśród mężczyzn, jak i kobiet nie ma dostatecznej edukacji w tym zakresie, dlatego też do rozpoznania dochodzi późno. Ponadto bardzo często funkcjonują w przestrzeni błędne przekonania i nierzadko osoby myślą, że ich to nie dotyczy, bo np. nie należą do grupy ludzi, która zwykle kojarzona jest z zakażeniem HIV. A chciałabym jeszcze raz podkreślić, że każdy może być narażony na to zakażenie, dlatego warto wykonać test przy okazji standardowych badań profilaktycznych.

A gdy wynik testu jest pozytywny, co dzieje się dalej? Jak wygląda leczenie?

Leczenie jest bezpłatne i trwa do końca życia, należy jednak podkreślić, że chory, u którego wcześnie wykryto zakażenie HIV i wdrożono terapie, ma taki sam okres przeżycia, jak osoba zdrowa. Co ważne, osoby chore, które wdrożą leczenie, mogą prowadzić niezaburzone życie. Ponadto leki mają niską toksyczność, dlatego terapię można stosować w okresie poczęcia i ciąży. Co ważne, chorujące kobiety w trakcie leczenia mogą w naturalny sposób mieć relacje intymne z partnerem, w naturalny sposób zajść w ciążę, rodzić siłami natury, a ich dziecko nie będzie zakażone wirusem HIV.

Next article